JOYCE INTERMEDIA CHAT ROOMS

Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΣΝΑΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ
ΕΝΑ ΠΟΛΥΘΕΑΜΑ ΜΕ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ

ΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΟΛΟΥ


Ένα πολυθέαμα με ποιητικά δρώμενα παρουσιάζει στο Βόλο ο Παναγιώτης Μποσνάκης με τίτλο Joyce Intermedia Chat Rooms: Η Τέχνη των Ποιητικών Δρωμένων που περιλαμβάνει ποιητικές πράξεις με μουσική, βίντεο και κινηματογράφο στη νέα ψηφιακή πραγματικότητα. Πρόκειται για ένα ενιαίο έργο του Παναγιώτη Μποσνάκη που ενσωματώνει διάφορα δρώμενα με πολλές αναφορές και προεκτάσεις σε προβληματισμούς της σύγχρονης τέχνης. Η εκδήλωση, που είναι ελεύθερη για το κοινό, έχει προγραμματιστεί για την Δευτέρα 18 Οκτωβρίου στις 8.30 μ.μ. στην Παλιά Ηλεκτρική (Ρήγα Φερραίου και Χατζηαργύρη) και είναι μία συνεργασία του Κέντρου Ποίησης για την Πρωτοπορία και την Διαπολιτιστικότητα με το Μουσικό Σχολείο Βόλου στα πλαίσια του προγράμματος «Ολυμπιακή Παιδεία».

Η αφορμή δόθηκε από μία πρόσκληση να παρουσιαστεί υπό μορφή σεμιναρίου η τέχνη των δρωμένων, στη συνέχεια όμως εξελίχθηκε σε ζωντανή διδασκαλία των ίδιων των δρωμένων και σε ενιαίο έργο που διερωτάται για πολλά κρίσιμα ζητήματα της σύγχρονης ποίησης και της τέχνης γενικώτερα. «Διδασκαλία μέσα από την πράξη, για να βιώσουμε το ίδιο το συμβάν, μέσα σε μία δημιουργική ατμόσφαιρα», δηλώνει στην εφημερίδα μας ο κ. Μποσνάκης.

Θεματολογικά το έργο αρχίζει με την δημιουργία του κόσμου, ένα ζήτημα αρχέγονο που αφορά την σιωπή της τέχνης και το άγνωστο με μνήμες που έρχονται μέσα από λάμψεις (ποίημα των λάμψεων) και ηχητικές και εικονικές μείξεις και αναμνήσεις. Ακολουθεί η Αιώνια Νύχτα με ήχους και sampling και ο Κατακλυσμός για να φτάσουμε τελικά στον αιώνα του φωτός και συγκεκριμένα στο Δουβλίνο στο έτος Φίνεγκαν.

Το έτος Φίνεγκαν ανοίγει την αυλαία της νέας τεχνολογικής εποχής και της μοντερνιστικής οπτικής αισθητικής. Ακούμε τον Τζέιμς Τζόυς να διαβάζει μέρη του Φίνεγκαν από μία σπάνια εγγραφή, ενώ ταυτόχρονα παρεμβάλλονται διαδοχικά ηχητικά κομμάτια sampling από ένα παλαιώτερο έργο του Παν. Μποσνάκη με τον μουσικό Κώστα Κουρή, που είχε παρουσιαστεί στη Νέα Υόρκη.

Ακολουθεί μία πράξη από τον Κ. Π. Καβάφη με τίτλο «Ο Λεύκιος Εκοιμήθη» βασισμένη στο ποίημα του Αλεξανδρινού ποιητή «Εν τώ μηνί Αθύρ» με βωβά κινηματογραφικά πλάνα από τη ζωή του Καβάφη, ήχους Αιγυπτιακής μουσικής και ανάγνωση του Καβάφη μέσα από μία άγνωστη γλώσσα που φέρνει κοντά το οικείο με το άγνωστο. Η πράξη τελειώνει με τον μύθο της αιώνιας εφηβείας, όπως παρουσιάζεται στο αρχαίο ποίημα του Δάφνιδος και της Χλόης.

Το δεύτερο μέρος ανοίγει με πλάνα από διάλεξη για την τέχνη του Χάπενιγκ πάντα με samplings που τρέχουν σε διαφορετικό χρόνο και φανερώνουν το αδιάκοπο παιχνίδι της τύχης έξω από μας και το κείμενο, και βωβά πλάνα που συμπυκνώνονται γύρω από το νόημα του δράματος και της μοίρας. Ακολουθεί ένα σύντομο κομμάτι από τα Εmigraphs του Π. Μποσνάκη για τον μεγάλο Σκοτωμό των Μαύρων στην Αφρική και ακολουθείται από άλλα διαδοχικά έργα του Π. Μποσνάκη για να καταλήξουμε στο τελικό χάπενιγκ με τίτλο «Και μες την τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απ’ την δούλεψή της» που τελειώνει με την αρχή της δημιουργίας καταλήγοντας πάλι κυκλικά στο σημείο απ’ όπου άρχισε η παράσταση…

Oπως εξηγεί στην εφημερίδα μας ο Παναγιώτης Μποσνάκης, «το έργο αυτό συνεχίζει και διευρύνει το προηγούμενο ποίημά του EMIGRAPHS που παρουσιάζεται τον καιρό αυτό στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Είναι και αυτό ένα Intersign, δηλ. ποίημα των ενδιάμεσων σημείων, όπου το ποίημα αποτελεί μέρος του αιωνίου σύμπαντος που δεν είναι μόνον ύλη αλλά και ηχητική και οπτική μάζα. Μέσα στα Joyce Chat Rooms συμμετέχει ποιητικά και το «εκτός κειμένου» υπερκείμενο που έχει τους δικούς του νόμους και μεθόδους, υπάρχει ως εξωτερική πραγματικότητα έξω από εμάς. Για παράδειγμα, στον Καβάφη τονίζονται οι σιωπές και οι παύσεις, τα ανείπωτα μυστηριώδη κενά ομιλίας, εξίσου με τις λέξεις και αποτελούν όλα μαζί την συνολική παρουσία του ποιήματος. Για να το πετύχω αυτό χρησιμοποιώ sampling και μοντάζ επεμβαίνοντας στην δική μου μνήμη αλλά και στην τεχνολογία του παρόντος χρόνου».

Το έργο αυτό θα συνεχίσει να δουλεύεται και να συμπληρώνεται τεχνικά πάνω στην ιδέα του μοντάζ στο χρόνο και την οπτικοακουστική αίσθηση και θα παρουσιαστεί στη συνέχεια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και εξωτερικό. «Η ποίησή μου είναι καθαρά διεθνής, πέρα από σύνορα», σημειώνει ο Παναγιώτης Μποσνάκης. Και συνεχίζει: «μετά τη Βραζιλία, σκοπεύω να πάω στην Κίνα και από εκεί στο Περού. Υπάρχει πολλή δουλειά και γράφω συνέχεια. Πάντοτε πειραματίζομαι με καινούργιες φόρμες και αναζητώ το νέο και το πρωτοποριακό. Εχω γράψει κι ένα έργο που εμπνέεται από την Αργοναυτική Εκστρατεία με τίτλο «Argonon Erga, Naute» (Tων Αργοναυτών τα έργα, ναύτη). Είναι γραμμένο σε ένα γλωσσικό ιδίωμα που μοιάζει με τα Μυκηναικά με λατινικούς χαρακτήρες και γίνεται ψηφιακό βιντεοποίημα. Ως τώρα έχω γραμμένα συνολικά 75 ποιητικά βιβλία, που περνούν μέσα από διάφορα ρεύματα ή σχολές, όπως γλωσσοκεντρισμό, μινιμαλισμό, προβολική ποίηση, οπτική, ακουστική, χάπενιγκς κλπ. Τώρα όμως μ’ ενδιαφέρουν ιδιαίτερα ποιήματα που διερευνούν αυτό που ονομάζω «ποιητική του ενδιάμεσου σημείου» (intersign), αρχέγονες γλώσσες, ψηφιακή φιλοσοφία και εγκαταστάσεις χώρου».